W tym roku Komitet Noblowski docenił badania nad pasożytami. Nagroda Nobla trafiła zatem do Williama C. Campbella z Drew University, Satoshi Omury, emerytowanego profesora z uniwersytetu Kitasato, oraz Youyou Tu z Chińskiej Akademii Nauk Medycznych w Pekinie. Dzięki ich odkryciom udało się opracować skuteczne metody leczenia chorób pasożytniczych: ślepoty rzecznej i malarii.

To świetna wiadomość! Co prawda żadna z tych chorób nie zagraża mieszkańcom Polski, ale coraz częściej wyjeżdżamy do ciepłych krajów, gdzie choroby te się szerzą. A ponadto wraz z postępującym ociepleniem klimatu nie można wykluczyć, że te tropikalne choroby pojawią się także u nas. Zdarzają się już bowiem przypadki malarii w krajach śródziemnomorskich Europy.

Odkrycia tegorocznych laureatów Nagrody Nobla pomogły uratować życie milionom ludzi na świecie – skomentował w rozmowie z Polską Agencją Prasową dr Paweł Grzesiowski z Fundacji Instytut Profilaktyki Zakażeń w Warszawie.

Prace Campbella i Ōmury pozwoliły m.in. opracować lek przeciwko ślepocie rzecznej. Dzięki temu w Ekwadorze i Kolumbii już udało się całkowicie wyeliminować tę chorobę. W innych krajach Ameryki Południowej, Afryki i Jemenie jeszcze z nią walczą. Lek hamuje rozmnażanie larw, a także zmniejsza ryzyko zakażenia pasożytem.

Do ślepoty rzecznej dochodzi w wyniku ukąszenia zarażonej czarnej muchy. Owad wprowadza do organizmu człowieka nicienie, które wędrując pod skórą docierają w okolice oczu i stopniowo je uszkadzają. Osoba zakażona najpierw ma kłopoty z widzeniem, z czasem traci wzrok całkowicie. Z danych WHO wynika, że na ślepotę rzeczną choruje ponad 18 mln ludzi na świecie. 270 tys. już straciło wzrok, a ponad pół miliona ma „osłabioną ostrość widzenia”.

Z kolei malarię, nad którą badania prowadziła nagrodzona w tym roku uczona z Chin, wywołują jednokomórkowe organizmy zwane zarodźcami malarii, które wnikają do organizmu człowieka w skutek ukłucia komara z rodzaju Anopheles. Pasożyty najpierw wnikają do komórek śledziony lub wątroby, gdzie intensywne się namnażają. Potem, kolejne stadia ich rozwoju przenikają do czerwonych komórek krwi zwanych erytrocytami. Chronią się w ten sposób przed układem odpornościowym gospodarza. Niezwykle skomplikowany cykl życiowy tego pierwotniaka sprawił, że przez lata naukowcy nie potrafili znaleźć skutecznego leku na tę chorobę.